Bahçem Şiiri - Haydar Gezmiş

Toprakla buluşturup çiçekle dostluk kurar,
Yaratanın sunduğu güzelliklerle dolar,
Yağmur yağınca hemen mis gibi toprak kokar,
Bakmasını bilirsen toprak da sana bakar.

Bahçemize dikmişim meyveden ağaçları,
Canı gönülden verir bizlere rızıkları,
Aldatmaz hiç insanı samimi duyguları,
Toprakla buluşturur bahçemin sınırları.

Buluşunca bahçemle rahatlıyorum inan,
Şehrin debdebesinden kurtuluverir insan,
Yalan söylemeyen dost, en samimi paylaşan,
Bana kucağın açıp, huzur verendir orman.

Bahçemdeki ağaçlar birer birer büyüdü,
Toprak suyla buluşup çiçeklere büründü,
Gönlümden kopan sevgi hak edene yürüdü,
Sevgi bahçelerinde kin ve nefret çürüdü.

05.06.2009

G.O. P./Ankara