İki mermer arasında
Saba yelleri eserken
Zambaklar açar,
Durulur insan.
Bir hayli yorgun bu ten,
Uzun bir istirahatten.
Uyanır karanlığa.
Kimbilir aydınlığa,
Lütfolur beden.
Dembedem gideriz, siz ve biz.
Zambaklı bahçelerde gezeriz.
Nuri Koca
Kayıt Tarihi : 5.7.2018 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!