Araya derin zaaflık girdi atamadım ki.
Sonra gurur,sonra ki gerçeklerden serpiştirmişdim.
O ki sararken üşüyen ruhumu,eksik duygudan buz kesmiş bedenimde,
kalabalık sokakta insanlar öylesine düşüncelerle gelip geçerken,
bense köşe başında sıcaklığı yakalamak için pusu kurmuş yaşlı adama baka kaldım.
Amacımda fikrimdeki yasaklı kişi.
Derdim,takıntım bilmesiydi şimdi ise pişmanlık bahçedeki sarmaşık.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta