Yaşlı ama Salak bir mimoza ağacı var bahçede.
Bana benziyor.
Dün, bayram çocuğu gibi, çiçeklerini giyinmişti üzerine.
Belli ki inanmış garip. Karlı kış günlerinin aldatan güneşine.
Oysa... tabii ki kar yağdı bu sabah
Ve bizimkinin, bütün sarı umutları döküldü yere.
Köklerinin toprakta olduğunu unutmuş,
Unutmuş çiçekleri açtıranın güneş değil,
Kendi öz suyu olduğunu.
Farkında değil yeni çiçeklere gebe olduğunun.
O şimdi ağlıyor. Boş yere.
Giyinip dışarı çıkmalı. Yanına gitmeliyim.
Dokunmalıyım öksüz sandığı dallarına.
Ve yarınların sıcağını müjdelemeliyim
Çaresiz sanıyor ya kendini, umutsuzca teselli bekliyor.
Nereden bildiğimi bana sakın sormayın.
O, yaşlı ve salak bir ağaç. Dedim ya, bana benziyor.
06/03/2004 bostancı.
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 7.3.2004 21:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrik ediyorum
Özdeşleşmek istenen şeyler....o kadar güzel şeyler var ki daha...aslında bu bir iç çekiş...bahanesi Bahçedeki salak mimoza ağacı işte...sadece...Değil mi?
Nefis dizelerinizi bir Pazar akşamına neden sakladınız?
Saygılarımla sayın Özdemirtaş
TÜM YORUMLAR (4)