Bir aşktı yaşadığımız
bahçede oynadığımız oyundu
sonu ayrılık,
sonu ölüm
hiç anmamak olur mu geçmişi
birlikte geçtiğimiz yolları
birlikte söylediğimiz türküleri
gidebildiğimiz kadar yürüdüğümüz
hani o sonu uçurum
sonra balıkçılarla gülüşüp
yaşadığımız hüznü
hani görünce o dilenciyi
söz verdiğimiz,
dünyayı değiştireceğiz!
bir bulut gibi süzülen yokluğun
gülümseyişin dudaklarımda
hala içimde diri bir umut
o kavga, o sevda, o ölüm
seni geri getirecek bana...
Kayıt Tarihi : 20.9.2002 02:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Rodop](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/20/bahcedeki-oyun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!