Bahçemin çiçeklerine hazan yağmış yeniden
kırmızı anılar topluyorum tozlarından
bugünüme dökülmüş.
Hergün verandaya çıkarırım kanaryalarımı
onlardaki neşe bile hüznün harelerine düşmüş.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Ağır bir romandır hep
insanın ayrılık manzaraları
sevenin evine, odasına, bahçesine
hazanlar yağar böyle göklerden
kırmızı ağıtlar yakar çiçekleri
bahçedeki çitin boyası bile solar
sevgilinin ayak izlerini özler verandanın eski tahtaları.
Müthiş bir görsellikle sunulan çok yoğun duygular ve çok şık bir şiir,kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
güzel anıların hüzünlü yüreğinden süzülüşü gibi olmuş dizeler eline sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta