Aşık olup, benim yoluma duran,
Sevmedim diyerek kalbimi kıran,
Mahalle, mahalle sevgili soran,
Gönlüme giremez yol bulup gitsin…
Kaşlarını kaldırıp, yüzüme bakan,
Orda ona koşup, bana göz atan,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
