Göz görmez gönüldür beklemede
Aşk kapısı bir gün duvar olur önünde
Sevendir yüreğini serer aşkın merdivenlerine
Yatak yorgan yastık halı yerine
Donuk gülüşüyle koyar sevdasını orta yere
Zulüm üşüşür yaş çiseler gözlerinde
Kıyamaz umuduna elele tutuşur yüreğiyle
O yüreğe ulaşmaz koparılıp atılmalar
Yeniden çiçek açar bağ bahçe yar yeşiline
Yazık ki yazık çiğneyipte gidenlere.......
..
Ey aşk
Her demin yol bulur kalbime
Mavi pembe mor bulur kalbimde
Dağına bayırına yaprağı ben dökerim
Bağ bahçe sen mi oldun sanırsın kalbimde
Ey aşk
Bu gün sahra bulduysan kalpte
Yarın çimeni gümanı soldurursan kalbimde
Yeşil vadim çöle keser mermer karar
Sevdalı gönlünü içine alacak yer mi kalır kalbimde...
..
bir rüyaydı
ümitlerin bittiği yerde başlayan
duygu doluşlu sesti bitişmesede sesimle
ne uzaktan ne yakından sıcacık bir şeydi bana ihaneti yabancılaştıran
Marmara akışlı mavi çakımlı göğümdü
ipekti bindallıydı parmaklarının ucunda akşam
hasta bir bulut bağ bahçe yırtılırken hasetinden
ellerindi saçlarıma ay pırıltıları süren
ruhumsa dalda arınmış bir yapraktı delice sevinen
..
gel duygular harman savrulmasın
göğsümde uyansın salkım saçak bahçe
sarıl dallarıma tomurcuk dök kıpırda
tam dudaklarında duran şeyi söyle
kelimeler yıldızsız gecemin yıldızı
güneş doğar ballanır saatler içinde
hazzında merhabanın günaydının
tam dudaklarında duran şeyi söyle
..
