Bahçe Kapısı Şiiri - Halenur Kor

Gelen iter, giden iter,
Açılıp kapanmaktan yorgun bahçe kapısı.
Biteviye duyulur kulakta fısıltısı...
''Hoş geldin '' der, gülümseyerek,
Ama hazindir uğurlaması...
Dibinde çömelen kızlar olmuşlar arkadaşı.
Sererler hasırları.
Duyar istemeden, ne de çoktur sırları...
Senelerce seyreder saçlara dolan kırları....

Rüzgâr estikçe ağlar bazen,
Hıçkırıktır gıcırtısı.
Sürüklenir gibi, bir esirin kollarında
Zincirinin şıkırtısı...
Rüzgâr eser, çarpar ''Tak! Tak! ''
Acılı bir kadın sanki,
Vurup bağrına:
''Kadere bak! Kadere bak! ''
Kararır gökyüzü,
İçine kapanır, gömülür sessizliğine,
Her gece, bahçe kapısı...