Bahçe-i Dem Şiiri - Leyla Rahşan Doğan

Topla getir tüm bebeklerini,
Bendekilerle birleştiririz
Sonra izleriz, gizlice öpüşmelerini.
Sus ama, sessiz ol!
Bizimkiler görmesin
Gizli bahçemizi...

Sen bedenlerinin ölçüsünü al,
Ben de iğne ile ipliği,
Her bebeğin ayrı olsun giysisi...
Sen biç, ben dikeyim pazenlerini,
Süslemeyi unutma,
Gülmüyor o zaman yüzleri...

Kapat şimdi gözlerini,
Ve düşün hayallerini,
Yazalım sonra en mahrem öykülerini...

Sen Ayşe ol, ben de Ali,
Can verelim, oynatalım bedenlerini
Candan sevsinler birbirlerini...
Biri konuşurken, dinlesin diğeri ki,
Üst üste binmesin replikleri...

Ayşe biraz naz yapsın
Öyle hemen göstermesin bedenini,
Ali sabırsızlıkla beklesin gerdek gecesini...
Aaa ne çabuk büyüdü bunların düşleri! ...

Sus sus, bizimkiler geldi,
Kapat şimdilik perdeyi
Al eline masuzcuktan kitabını,defterini
Kapat kapat, her dem gizli bahçemizi...

Not: Çocukluğumun sevinci, Demetime Armağanım Olsun