Bahçe Şiiri - Zülfü Evin

Gecenin sessizliğini çekiyorum,
Küllenmeye yüz tutmuş gönlüme.
Çiziyorum hayatı gözlerimin perdesine,
Sonra siliyorum, biraz fer gelsin diye.
Geçiyorum, bir Özet misali geçmişi
Sisler diyarının arka bahçesi.

Hayal ile yaşamak olsa diyorum kendi kendime,
Gecenin parlayan yıldızlı bahçesinde.
Sonra dalıp gidiyorum uzaklara bu andan,
Arkası senli Lalezar bahçesi.

Açılmış görüyorum nisan lalelerini rengarenk,
Kimi tomurcuklanmış kimi ömrü terk ederek.
Gözlerimde hüzün yüklü bu gece de
Huzura kavuşturmuyor, çise çise değiyor tene.
Harcanmış bir ömür, geride kalan günler
Dilim söz olmuş, elim hece bahçesi

Gecenin sessizliğini çekiyorum,
Küllenmeye yüz tutmuş gönlüme.
Uzuyor yolculuğum, kayda geçmese de.
Sonra dağılıyor çizdiğim hayaller, yok oluyor
Beden öze dönse de ruhum gece bahçesi.