Yokluk denen bir bahçede gezinmekteyim.
Sevgisizlik diz boyu,yalan zirvelerde.
Saklanmış kişilikler ortaya çıkmış,kadeh ve şişeler ellerinde.
Biçare gönüller zincirlenmiş,ağlıyor meçhul köşelerde.
Başımı eğmeden yürüyorum bu bahçe denen delhizde,
Gururum kırılmaz bir demir,eğilmedi,eğilmez asla kimseye.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta