BEN BİR ANNEYİM.
'Annem Şahsene Albayrak ın anısına ithafen'
Yavrum ben seni
Şevkatlerin en kutsalı ile
ANACIĞIMA
Görkemli bir gömüt içim
Sen yoksun, ben yoksun ana.
Erikler çağla, bahçeler çim.
Tüm bahar analardan yana.
Ellerimde hala
sıcaklığı var ellerinin.
Senli günlerime inat
Yaşıyorsun içimde.
Ve ben, ne zaman
Hüzünle baksam gökyüzüne,
Vuracaklar beni birgün bu kentte sevdiceğim.
Sevdiceğim göreceksin,
Bir akşam sonrasının
Alaca karanlığında
Vuracaklar beni,
Sevdiceğim
Sevdiceğim,
Ben yine bugün
Sensizliğimin en ızdıraplı günlerinden
Birini daha yaşıyorum.
Dün Gece Afyon Sokaklarında
Ağlattılar beni sevdiceğim.
Acımadan korkusuzca vurdular, vurdular.
Ve ellerimi kollarımı bağlayıverdiler ansızın
İnsafsızca beni çaresizliğin koynuna attılar...
Babacığıma
Yaşım yedi olmadan giymişim kara
Ben bu kara talihime çok kızıyorum baba.
İnanki artık senin o hasretin
Ruhuma eyledi yara.
Burası Afyon.....
Bu gün yine bambaşka bir akşam.
Bir ayrılışta yıkılıp, mahvoluyoruz.
İşte bu ayrılık sonunda,
Aşk bağlarımıza ait,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!