Baharsızlara Serzeniş Şiiri - Kadir Kayg ...

Ah! Baharın gelişini hissediyor musun?
Gözlerime baktığında görmen gerek.
İçimdeki o cıvıltı duymadın mı?
Hissetmedin mi tenimdeki o sıcak ateşi?
Duymadın mı kalbimin o hızlı atışlarını?
Baharın o serin rüzgârlarını teninde hissetmedin mi?

Hiç bakmadın mı kafanı kaldırıp gökyüzüne?
Görmedin mi masmavi çerçevede, beyaz bulutları?
Isınmadın mı tenine vuran güneşin tatlı sıcaklığıyla.
Hissetmedin mi canlılığını badem ağacında açan pembe çiçeklerin?
Almadın mı durup bir dakika nefes?
Hissetmedin mi ilkbaharın huzurunu;
O telaştan ve kargaşadan yorulmuş kalbinde?

O masmavi denizlerin insana hürriyet veren manzarasını,
Unuttun mu yoksa?
O masmavi gökyüzünün ferahlığını,
Hissetmedin mi yoksa?

Yaşamanın yalnızca basit eylemlerden ibaret olduğunu;
Bu dünyadaki amacın sadece,
Yemek, içmek, çalışmak olduğunu mu sanıyorsun yoksa?

Unutma!
Sen baharın tazeliğini,
Rüzgârın serinliğini,
Gökyüzünün huzurunu,
Hissetmek için geldin dünyaya.

Unutma!
İnsan olduğunu,
Yaşadığını,
Ve gerçekten
Ve gerçekten
Ve gerçekten
Hissetmediğin müddetçe Bahar'ı,
İnsan olmadığını,
Unutma…