Baharsız mevsimler yaşadı ömrüm.
Yangınlar yaşadı çöllerinde.
Yalanlarında buldu sonu.
Sana dediğinde bakışlarındaki demir atmış sabahlar vardı.
Gülüşlerinde ise nefessizlik.
Sustum derken boğazın düğümlendi.
Ellerindeki birleşme uzaklığında kayboldu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreğinize sağlık efendim,
sevgiyle kalınız.
harika bir çalışmaydı..tebrikler sn can.
kaleminiz daim olsun.
s
a
y
g
ı
l
a
r
ı
m
l
a.............
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta