Baharlar Var Biliyorum Şiiri - Sibel Arslan

Eski güzlerde kaldı artık Lebissa.
Düşlediğimiz sevdalar
Geride tam olması geren yerde kaldılar.
Gel artık yolumuz bahar olsun
Yüreğinin
Suskunluğunla
Şöyle savur rüzgârı,
Söküp al sana ait olanı.
Tek kişilik yalnızlığını.
Yaşayacaksın Lebissa
Seni salıveren boşlukta.
Sadece aitliğini sorgulayacaksın.
Belki de.

Gecelerdesin Lebissa
Öyle sabahlar olacak ki,
Baharların yoksulluğuna uyanacaksın.
Sevdaya dair uzun bakışlarda.
Kaybolacaksın.
Zaman bükülecek
Bükülecek urgan gibi
Yutkunduğunda kursağında
Kalacak sabrın.
Geçen saniyelerin her birine
Acı bir tebessüm koyup
İsyan edeceksin belki de.
Bir zamanlar özgürce hayal ettiğin
Göç mevsimlerini düşüneceksin
Zaman zaman.
Ruhundaki prangalar yakacak canını belki.
Umutlu olmak, yine de umutlu olmak için
Düşlerini ısrarla boyayacaksın
Ala mora yeşile.
Karanlıklar örselese de bakışlarını
Baharlar var biliyorum
Gözlerinde.

Tek kişilik yalnızlık mı sandığın
Gölgesinde öylece kaldığın.
Boşluk dikenin göğe çıktı artık
Beklediğin bozgun meskeninde.

Kaldır başını Lebissa
Güneşe bak.
Kuşat kendini
Umutla.
Gülüşlerin olsun küçük küçük
Tüm yazılmışlara inat
Seyrin sevgi olsun daima.