Baharlanır Gün Olur Şiiri - Nebi Ünler

(Hiç utanmadan aynaya bakabilenlere…)

Gün olur omuzlarda taşınan bir Hakan’sın
Gün olur sürgünlerde, horlanan Cem Sultan’sın…
Tanrı tekrar güldürür, kahramansın gün olur,
Gün olur, haykırırlar, “çamur atan utansın.”

Kader bu, iniş yokuş, ağlamak var, gülmek var
Son nefesi vermeden, bitmemeli umutlar…
Tanrı’ya vicdanına, sığınırsın gün olur,
Arşa ulaşan yağmur, gözlerdeki bulutlar.

Çileye sabretmeli, olmamalı isyankâr,
Mutlaka hesap verir, her zalim, her günahkâr…
Altın her dem altındır, pak mış denir gün olur
Utanmadan aynaya, bakabilmek baki kâr!

Gün olur, yezidlerin, defterleri dürülür
Mazlumun ahı kalmaz, sürenler de sürülür…
Hak kırar zincirini, “Hür” denilir gün olur
Dik dur, eğilme, er geç, adalete yürünür.

Kimseyi aldatmadın, devlet malı kırpmadın
Zulmedip öldürmedin, şükür çalıp çırpmadın…
Aynasında yüzü ak, bir hoş sedan, gün olur
Zorba eteği öpüp, rüşvetle sıyırtmadın.

Pir Sultan Abdal gitmiş, destanlaşmış türküler,
Dadaloğlu’na çarpmış, ferman zoru, ülküler…
Yılgın Yağmur aşiyan, Baharlanır gün olur,
Tanrı’dan kesme umut, sürgün verir türküler.

Aşiyansız, 17.01.20 – 12.29 Y.Y.