Baharınla Saçardı Şiiri - Ozan Efe

esrimiş esrik dalgaya bakıp
eriyordu söz verdiği gibi
tatlı bir ezgi işliyordu içine akıp
irem bahçesinde miydi
baharınla saçardı
ısındı mı yeni gün
bu harınla açardı
karın bağrında ün
alıp götürüyordu su
maviliğin içinde uykusu
çeşme başında
ninnileşiyordu dünya
cemre dala yürüdü
hemen ala bürüdü
yazda kala sürüdü
çiçek çiçeğe düğün
akdeniz akşamlarında
haziran kaynıyordu kumsalı
terliyordu mafsalı
güneşten yana ışıltısı
doğa uyandığında
bağa dayandığında
çağa boyandığında
yüze belli güldüğün
içten içe küle dönüyordu köz
göçen kuşları geldi
gülü bülbüle güldü
ozan efemde güldü
kışına apaktı dün
210312denizligülcebuluşma