Baharın renklerinden ben de bir kam alabilseydim
Yine akşam hava karardı yüreğimde gam
Gönlümün tellerinde Suzinaktan bir makam
"Rûz u şeb ah eylemekten çâk çâk oldum yeter"
Sığınmıştık umudun kanatları altına
Meğerse hepsi masal boşuna düş kurmakmış
Şu hayatın koşusu boşuna bir telaşmış
Aslolan dert etmeyip her şeyi yaşamakmış
Biz ördükçe bak sökülüyor hayatın ipi
Özlemle yazı beklerken hep kar boran tipi
Baharın renklerinden ben de kam alabilsem
Bak gör cemreler düşmüş açmış taze baharlar
Yeniden hayal kurup pembe rüyalar görüp
Sarılablir miyiz şu vefasız hayata
Zaten sürekli hüzün aykırı tabiata
Elbet geçer mevsim diner rüzgar erir karlar
Bak gör cemreler düşmüş açmış taze baharlar
İncitir kalbimizi akıldan muhtıralar
Ey zalim yol gösterici aşka vakit yok mu
Biz de baharlardan bir kam alsak bize çok mu
Sevmek istiyor gönlüm acilen bu sıralar
Yüksel Nimet Apel
3/Mart/2015/Salı/Ankara
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/03/baharin-renklerinden-ben-de-bir-kam-alabilseydim.jpg)
Hüzün çiy damlası gibi düşmüş dizelere...
Kaleminize sağlık sayın Apel...
TÜM YORUMLAR (2)