Baharın İlk Çiçeği Şiiri - Osman Fatih

Bebekler ağlardı senin dolunca gözlerin,
Bu yüzden derdim bebeğim diye..
Çiçekler solardı senin üşüyünce ellerin,
Bu yüzden tutardım sıcacık sımsıkı...

Güneş uyurdu sen uyurken,
Ve ay beklerdi en tatlı gülümsemeni..
Bulutlar adını yazardı..
Rüzgar en güzel şarkısıyla gelir,
Baharın ilk çiçeğinin güzelliğini fısıldardı kulağıma..

Yeşil de sendin mavi de,
Kırmızı yapraklardan dudakların vardı
İncecikti belin,
Ve büyümek neydi henüz bilmezdin..

Çayırlarında koşan bir çocuktum ben,
Seni görmeden bilmezdim hazanın kışın geçtiğini,
Mutluluktun sen, hüzündün biraz, ama benimdin sen.
Baharımın ilk çiçeğiydin, ve bahar benimdi bu yüzden..

Şimdi bambaşka çayırlardasın dediler,
Açmaktaymışsın güneşe dönüp yeniden,
Rüzgarı dinle adımı dinle,
Bil ki bu da benim baharım, adın yine dilimde,
İstesem de,
Vazgeçemem,vazgeçemem..