Baharın Anne ve Kızına Şiiri - Ruken Eren

I
Sen ister misin ki yeniden gelsin bahar
Yeniden yaşayalım yaşamadıklarımız adına
Bir kez daha şükredebilecek miyiz
Bugün de atlattığımız kışın yasına
Devam etse bile aldığım her soluk
Yaşamak koyamam adını
Avucuma bıraktığın bu ah yumrularını
Nasıl yakarım adını anmadan bir kış boyu
Unutulmuş bir ömür bu yüzünde gördüğüm
Yazamadım çizgilerine kaç zaman tohumlarını
Bizden geçenlere değil
Kalıp direnene ısrarım
Baharı görmeden gitme n'olur

II
Utanma aç ellerini yüzünden
Gördüğüm yüz bu değil
Bir başkası gizli örttüğün gölgelerinde
Utanma aç ellerini yüzünden
Umut ay ışığı gibi salınıyor gözlerinden
Hakkından fazlası değil istediğin
İnan çok daha fazla verdiğin
Bırak yazayım yazılmayanlarla
Yaşların ucuna taktığım yıldızlarla
Bilmez miyim neler sakladın toprak altına hatırlarca
Göğün kanadına iliştirdiğin umutlarca
Bin mevsim yatıyor ruhuna sakladıklarında onlarca
Utanma aç ellerini yüzünden
Bırak doğursun bahar çiçeklerini
Umut değil mi bu
Bir farkı yok inan yaşamak gayesinden