Baharın acısı Şiiri - Yunus Emre Çarkcı

Aylardan yine mart bahar geldi
Ama içim hala soğuk kış ayında
Bahar uzun zamandır uğramıyorki bana
Bu baharda yine içime cemre düşmedi

Bence ben tanrının unuttuğu bir insanım
Hep boş vermişim, hep boş verilmişim
Neden boş verildim bilmiyorumki
Bu baharda yine tek tabancayım

İlkbaharda açan çiceklerim erken soldu
Sevdiklerime verilcek güller elimde son buldu
Tazeyken veremedim solarkenmi vericem
Mutluyken gidemedim üzgünkenmi gidicem

Dünyanın dışına fırlatılmış bir ok gibi
Mutluluktan uzaklaşıyorum
Kozasını ören bir tırtıl gibi
Mutsuzluğu üretiyorum

Bir bahar daha bana şans vermeden gidiyor
Sahi bu dünyada kim bana şans verdiki
Bir bahar ayı şans vericekti
Bu baharda yine şans yüzüme gülmüyor

Tek kaldığım bir bahar ayında bir günüm dahi umutla geçmiyor
Sadece bahar ayı degilki,
Benim tüm aylarım umutsuz geçiyor
Bu baharda yine umutsuz vakayım

Herkese baharda ayında açılan çicekler bana açılmamış
Herkese uğrayan umutlar beni es geçmiş
Herkese sunulan altın tepsi bana boş dönmüş
Bu baharda yine nasibime düseni alamadım

Durmadan ağlayan gözlerim bu baharda durmadı
Anadan doğma durmadıki
Bir bahar ayındamı durucaktı
Bu baharda yine gözyaşım dinmedi

Aklım soğuk kış ayında mahkum
Kalbim buzdan bir dağda esir
Gülüşlerim kilitli bir çekmecede kayıp
Bu baharda yine yüzüm gülmedi

-gülmeyecek