Gönlüme kilit vurdu aşk'tan anlamaz biri
ben ileri çektikçe o gitti geri geri
görsen adam dersin de içinde bir serseri
ne yapsam da soğumaz içimin kor külleri
kader kancayı bana daha ilk günden taktı
hem öksüz hem yetimdim gülmek bana yasaktı
fallar da boşa çıktı hay huyla geçti ömür
bu yaşta elindeyse gel de gönlüm safa sür
hiç bahar olamadım sonbaharla har oldum
sen yar olmadın bana bense sana hep yardım
öğretmemişler sana sevmek nasıl bir şeydir
kahrını hep ben çektim hep sana ettim yardım
kalbim öyle kırık ki affetmiyor hiç seni
benim o ilk aşkım yar sevdiğim ölüyor mu
demeye dilim varmaz kalbim affetmez seni
şimdi anlamışsındır dünyanın dümenini
gör ki kötü elinde ne çare geçti artık
bir yaşamı zehrettin başına gelenleri
fazlasıyla hak ettin
21/Eylül/2013/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 21.9.2013 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)