KIŞLARIMI BAHARA ÇEVİRDİĞİN ANDA GEL
Neden bırakıp gittin beni dert deryasına.
Okyanuslara yelken açtığım zamanda gel.
Bir güzelin apansız girince rüyasına.
Hülyaları terk edip kaçtığım zamanda gel.
Bulutlarda gezinip inince ovalara.
Bahçelerde güllerin doğduğu zamanda gel.
Ürkek bir ceylan gibi kaçı verip dağlara
Bağcıların bağları bozduğu zamanda gel.
Yalnızlık duman duman tütüyorken başımda.
Dilim hazan türküsü yaktığı zamanda gel.
Zehirleri pişirip ilaç etsem aşıma.
Gözlerimden kanların aktığı zamanda gel
Her sabah uyanıp da doluyorken içime
İçime ılık ılık aktığın zamanda gel.
Girerim bulut gibi her biçimden biçime.
Rüzgarları peşime taktığın zamanda gel.
Kavak yelleri eser başımda ılgıt ılgıt.
Burnumda buram buram tüttüğün zamanda gel.
Bulutları ağlatıp gökten yağmurlar sarkıt.
Üzerime karları örttüğün zamanda gel.
Solgun bir çiçek gibi sularımı kurutup.
Can suyumu özümden aldığın zamanda gel.
Ruhumu ecel diye bir beşikte uyutup.
Azraili üstüme saldığın zamanda gel.
Geleceksen bir sabah kapımı tıklatmadan.
Gözlerim bir sonsuzluk uykusuna yatmadan.
Ömür güneşim daha gurbundan batmadan.
Kışlarımı bahara çevirdiğin anda gel.
Kayıt Tarihi : 27.10.2011 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KIŞLARIMI BAHARA ÇEVİRDİĞİN ANDA GEL Neden bırakıp gittin beni dert deryasına. Denizlerime yelken açtığım zamanda gel. Bir güzelin apansız girince rüyasına. Hülyaları terk edip kaçtığım zamanda gel. Bulutlarda gezinip inince ovalara. Bahçelerde güllerin doğduğu zamanda gel. Ürkek bir ceylan gibi kaçı verip dağlara Bağcıların bağları bozduğu zamanda gel. Yalnızlık duman duman tütüyorken başımda. Dilim hazan türküsü yaktığı zamanda gel. Zehirleri pişirip ilaç etsem aşımda. Gözlerimden kanların aktığı zamanda gel Her sabah uyanıp da doluyorken içime İçime ılık ılık aktığın zamanda gel. Girerim bulut gibi bir biçimden biçime. Rüzgarları peşime taktığın zamanda gel. Kavak yelleri eser başımda ılgıt ılgıt. Burnumda buram buram tüttüğün zamanda gel. Bulutları ağlatıp gökten karları sarkıt. Üzerime karları örttüğün zamanda gel. Solgun bir çiçek gibi sularımı kurutup. Can suyumu özümden aldığın zamanda gel. Ruhumu ecel diye bir beşikte uyutup. Azraili üstüme saldığın zamanda gel. Geleceksen bir sabah kapımı tıklatmadan. Gözlerim bir sonsuzluk uykusuna yatmadan. Ömür güneşim daha güruhundan batmadan. Kışlarımı bahara çevirdiğin anda gel.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!