Baharım Şiiri - Cevat İdin

Gecenin karanlığı çöktü bahçemdeki
Alev kırmızısı, ürkek güllere
Penceremde cıvıldayan kuşlarım göçtü
Bilmediğim, görmediğim yerlere
İçimi ısıtan gülüşünü,
Baharımı bulamıyorum
Söyle gittin nerelere

İçimi aydınlatan bakışların
Güneşim olan gözlerin gitti
Saklandı engin gökyüzünde
Bir kışa bıraktın beni tüm benliğinle
Diyeceğim ki acı kışım bitti
Baharım geldi
Sen bana geri döndüğünde