Baharı Zor... Şiiri - Refika Doğan

değerli ozan Gültekin Toğa’ ya dostlukla...

Kara Kız ın karakışı da çetin;
Baharı zor, çiçeği zor, yazı zor!
Türküsüdür kardelenler kısmetin;
Seheri zor, şafağı zor, düzü zor!

Uyur gibi bu benliğim kar altı,
Gözlerimde hareli bir parıltı!
Bedenim buz, nefesim ki, hırıltı;
Buharı zor, sıcağı zor, izi zor!

Bulutu sızı yağdıran ten miyim?
Hiçliğiyle demlenen kul ben miyim?
Söküğünden dikilen kök, gen miyim?
İliği zor, ilmeği zor, bezi zor!

Kana kana İçtiğim tuz, müşkülüm!
Kabuğunda özü saklı bir kulum!
Yana yana un ufak toz ve külüm;
Dumanı zor, ateşi zor, közü zor!

Telafisiz tecrübeler içimde,
Şu hayatın rengi türlü biçimde!
İbretiyle tecellisi bu çimde;
Yorumu zor, izanı zor, bazı zor!

Her amenna deyişle olmuyor iş,
Ağır ağır çekilir ağrıyan diş!
Nedir içimdeki? Gerçek, hayal, düş;
Kilidi zor, açarı zor, gizi zor!

Bu bendeki emanet mülk büzüldü,
Geldi firkat vakti, gözüm süzüldü!
Amelim bir bir önüme dizildi;
Tehiri zor, durağı zor, güzü zor!

Refika Doğan/ Antalya-Eylül 2009