Hiç bahar görmemiş insanların memleketinde, yeşil bir göl kenarında bekliyor çocukluğum...
Uğuldayan ağaçlarım var benim ve baharı yaşamayan çocukların fısıltısıdır yankılanan bu sonsuz sessizlik.
Şimdi hangi kuş konacak dallarımıza?
Pamuk şekeri elinden alınmış çocukları hangi hikâye avutacak?
Sessizliğe alışan kulaklarımıza hangi sevda fısıldanacak?
Düşmesin güzel yüzün...
Çünkü yeşil bir göl kenarında bekliyor seni çocukluğum ve kimseler bilemez ruhlar âleminde yanan ateşin sırrını...
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta