Baharı Yaşamayan Çocuklar

Hiç bahar görmemiş insanların memleketinde, yeşil bir göl kenarında bekliyor çocukluğum...
Uğuldayan ağaçlarım var benim ve baharı yaşamayan çocukların fısıltısıdır yankılanan bu sonsuz sessizlik.
Şimdi hangi kuş konacak dallarımıza?
Pamuk şekeri elinden alınmış çocukları hangi hikâye avutacak?
Sessizliğe alışan kulaklarımıza hangi sevda fısıldanacak?
Düşmesin güzel yüzün...
Çünkü yeşil bir göl kenarında bekliyor seni çocukluğum ve kimseler bilemez ruhlar âleminde yanan ateşin sırrını...