Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Göz göze gelmiştik rüyalardan uzak
Yelkovan kucağında eriyen zamanı saymıyordu o
Abaküs getirmemişti bugün yoklama listesinde
Kurdelesi mahzun bakışlarını süzüyordu
Masaya bırakmıştı her şeyini gözlere emanet
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Açıortay ile hayatı bölmemecesine bir haykırış
Bir gelincik açıyordu taze benliğinde
Bacasız sanayi ilk o toprakta inşa edildi
Bağlaçların bir anlamı vardı renkli tebessümüyle
Çalıkuşu kanat çırpmıştı mum aleviyle birlikte
Sabun köpüğü gibi kaybolmamıştı temizlik aynasında
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Dağ çiçeği de ellerine uzak değildi
Her çocuk, bağrında şafak misafiri
Dehlizleri aşa aşa geldin karşımıza
Kaşıkçı elması gitmemişti gurbete
Bir gurbet daha yaşanmadı iskelede
Değerleri yığmıştın sen üzerimize
Şimşek kıvılcımlarıyla şemsiyemize birikmişti yağmur
Biriken tanelerle bir sınıf olmuştuk
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
El sallamıştın öğrencilerine ıslak tebessümlerle
Veda etmeyecektin yaşadığın dakikalara
Faize bulaşmadı kalbinden gelen kıvılcım
Bir horoz inci bulmuş yine topraktan
Ne çıkar? Bozmuyorlar artık antika seyahatleri
Sen’le olan yol başka tadında..
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Jüri oldum sırf onları izlemek için
Madenler hep topraktan çıkmıyor artık
Kapım açılıyor güneşe bulaşmış adımlarına
Bir asırlık nafaka dağıtıldı bu çatı altında
Şeker-şerbet dillerin huzurunda
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Rakımı yüksek değildir bu çiçeklerin
Cemresi aşka bakar günebakan merceğiyle
Randevusu parmak izinden daha yakın
Rapor almaz bu tatlı hastalık
Işığa reçine sürmüş bir kahraman varken
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Tırnaklarımı kestim o istedi diye
Eğilip de bakacakmış meltem serinliğiyle
Kalem tutuşum özgürlük nişanesiydi artık
Köle olmuştu harfler söz mahzeninde
Her bakış bir berat tebeşiri..
Bana bir çiçek sunuldu baharı unutturan
Zembille müjde sarkıtılmış gibi
Bir hayata ancak sığabilirdi kağıttaki bakiyeler
Tahterevalliye bindi bu heyecan
Kesme işareti kullanmamak için
Sadeliği tercih etti koleksiyona girercesine
Vesikalık fotoğrafı var mıdır bu öğretmenin?
Duvara asılmayıp kalbi süsleyen..
Gürsel ÇOPUR
Gürsel ÇopurKayıt Tarihi : 24.11.2013 12:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!