Bak ağaçlar kışın son demine aldırmadı.....
Niye soğuttun yüreğini ölüm misali....
Yeryüzü kucak açtığı yağmurlarla canlanırken.....
Hangi kuraklar vurdu yüzüne....
Kaçırdığın gözyaşlarının izinde.....
O güzel yüreğin solmuş çiçek misali bedeninde...
Söyle niye gittin baharı görmeden öyle.....
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta