Bir sabah heyecanla attım kendimi dışarıya
Yürüdüm yüreğimin koş dediği tarafa
Bir iki üç ısındım o sert ayazda
İyi ki var dedim gökyüzüne baktığımda..
Minik minik canlılar sarınmıştı havaya
Güneşin gelmesini bekliyorlar sabırla
Öyle çok şey gizliydi ki baktığım her karışta
En son dayanamadım süzüldü dilekler tek bir yaşta..
Cemre diye seslensem şöyle ulu ortaya
Kim dönüp bakar yoncalardan başka?
Eğer sonbahar eteğini hala toplamadıysa
Serçeler yardım eder toplanıp bir çırpıda...
Kayıt Tarihi : 18.3.2024 07:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deniz büyük bir nimettir, ama eğer denizin olmadığı bir yerdeyseniz; gökyüzü cidden cennettir... Cemre'yi karşılarken yoncalar, serçeler teselli ediyordu tomurcukları. Sonun baharı veda etmekte biraz zorlansa da, bir olup açmışlardı bile zerdali ağaçları.. Hoş geldin ..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!