ceplerinde taşırsın ıslak ellerini,
içindeki hiçlik korkularından sakladığın,
ortada, açıkta unutulmuş bir kadermiş yaşadığın...
en çok seni yoksaymışım...
kaldırıp at içindeki karanlığı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta