Baharı bezeyen güzel Papatyalar

Sanki güneşi kendine çağırır,
Baharı taçlandıran papatyalar.
Ortasında güneşin yaprakları. Beyazın endamı sınırsız...
İçime nakış nakış işleyen,
Annemin gelinliği gibi,
Hayallerimi süsleyen,
Ah o papatyalar.
Baharın müjdesi var onlarda,
Yemyeşil çimenleri bir gelinlik gibi taçlandıran.
Kaç bahar daha beklemeliyim
Seni bu endamında tekrar görmek için,
Göklere yayılan,
Güzel kokularının sevdasını,
Yaşamak için.
Mevsimleri yazlara,
Sevdaları şarkılara,
Düşleri gerçeklere döndüren,
Minnetlerin nimetinde,
Baharı bezeyen güzel papatyalar.
Kalplere indir bu sevgiyi,
Beyazının endamında yaşat sevdamı,
Kurumuş pınar misali,
Bahara uyandır kalpleri,
Kıştan kalan kasvetli havayı dağıt,
Taşıdığın güzelliği buram buram içime çağır,
Ilık ılık esen rüzgarda kokla beni,
Sar sarmala kollarımı beyaz çarşafına,
Sanma ki; bu serap böyle sürecek,
Yeşiller giyecek bağlar bahçeler,
Yaratan semadan gönderir nimetini.
Minnet eyle var edene,
Her gün yeniden aşık et beni kendine,
Gülümse bana yemyeşil çimenlerde.
Yeniden tutuklu kalayım sana
Kül rengi kalemimle, Sığdıramayayım seni yüreklere,
Hangi açılan el geriye çevrilmiş,
Hüda'dan.

7.04.2022
~Gülay Özdemir ~