Baharı Beklemek Şiiri - Mustafa Antal

Gecenin sokak lambası
Aydınlatırken odamın en ücra köşesini
Senin de ışık gibi vücuduma
Nüfuz ettiğini bilemezdin
Seni hayallerimin, düşlerimin
En nadide yerlerine koyduğumu bilemezdin
Ağlarken masamda
Kalemimin feryâdını duyamazdın
Akarken damla damla yaş gözümden
Kağıdın sitemini göremezdin
Sokak lambasının şahit olduklarına
Sen gözlerinle görsen dahi emin olamazdın
Fakat sana olan duygularımı
Sabah ışığı ile kaybolduğunu bilemezdin
Beklerdim seni her saniye, her dakika, her saat
Her gün, her ay, her yıl
Hatta bir asır ile ama değmezdin
Bir ağacın baharı beklediği gibi beklerdim seni
Çiçek açardın sonra tekrar solardın
Beklerdim de değer bilmez yalan ederdin
Güneşi beklerdim baharı beklerdim
Seni beklerdim
Ama her şeye rağmen
Güneş şafaktan sökecek bilirdim