BAHARDI
Geldiğin gün, bayramım olurdu, belki de düğün.
Bahardı, çiçeklerden saçlarına taç yaptığım gün.
Sen her şeye layıktın, öğünebildiğin kadar öğün.
Sen gönlümün sultanı, güzeliydin yerin ve göğün
Doğada kır çiçeklerini, kıskandırırken siyah saçların.
Tamamı yerli yerindeydi, adını kazıdığım ağaçların.
Ben bugün ölmeliydim, gitme kal derken, bakışların
Bahar biterken, ben ortasında kalmıştım karakışların.
Ağlamaklıydı gönlüm çekemez olmuştu sitemi nazı.
Saçlarımda karlar, kim ısıtacaktı yüreğimdeki ayazı.
Kapında senelerce kölelik di, bu gönül buna da razı.
Gel gönlümdeki anıtı yık, kendini kazıyabilirsen kazı
01/10/2007
ALİ GARBİOĞLU
Kayıt Tarihi : 21.11.2007 14:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!