Belki
Bahardan bir pencere açılır ömrüme.
Dağılır siyaha dair ne varsa.
Kim bilir...
Güneş içimin kucağına oturur bir sabah.
Günler beyaz papatya olur.
Rüzgarın getirdiği cennet kokusudur.
Gün vuslata kavuşur akşam.
Yaralarım kırk kabuk bağlar.
Sonbahar yaprakları gibi dökülür acılarım.
Gözlerimden yere akan ırmakta
Gökkuşağı yeşerir avuçlarıma.
Su verdiğim kuşlar canda ötüşür.
Mutluluğa doymuşumdur giderayak...
Kim bilir umut, kim bilir...
Kayıt Tarihi : 4.8.2020 22:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/04/bahardan-bir-pencere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!