Bahardan Bahara Yazlayan Dağlar....

Yükseği, alçağı bir baştan başa,
Bahardan bahara yazlayan dağlar,
Sonbahar gelince kavuşur kışa,
Patika yolları buzlayan dağlar.

Yağmur yağar, zirveleri sislenir,
Gelin gibi etekleri süslenir,
Sıra sıra birbirine yaslanır,
Meleşip koyunu kuzlayan dağlar.

Aşıkların uykusunu böldüren,
Sevdiğine kavuşanı güldüren,
Şirin için kayaları deldiren,
Ferhat'ın bağrında sızlayan dağlar.

Meşesi, peliti, çamı, çınarı,
Ya ovadır, ya deredir kenarı,
Testiyle hep onu bekler pınarı,
Köylü güzelini özleyen dağlar.

Gökyüzüne baş kaldırır doruklar,
Özgürlük arayan dağları yoklar,
İçinde çok cevher, nice sır saklar,
Bildiğini bizden gizleyen dağlar.

Çamlıbellerinde Koç Köroğlu'nu,
Pek çoğunun bağlamıştır kolunu,
Aşık Mahmut Çelikgün'ün yolunu,
Elinde saz ile gözleyen dağlar.

Aşık Mahmut ÇELİKGÜN.