Baharda Tut Elimi Şiiri - Mehmet Macit

Söylemiştim ben sana baharda tut elimi,
Gönlümde yanan sevda, dudağında son bulsun.
Zalim olma güzelim hayat büktü belimi,
Hüzün dolu gözlerim artık seninle gülsün.

Güneş, coşku içinde duygular kışa teslim,
Korkarım ki yüreğin benden uzak kalacak.
Yağsa buluttan karlar arkadaş olmaz yaşa,
Umut dolu düşlerim sonsuzluğa dalacak.

Zemherinin güneşi benziyor yalan aşka,
Sevenlerin düşleri zamansız erken ölür.
Karşılıksız aşkların ıstırabı bir başka,
Sevene gündüz haram, geceler geçmez olur.

Mevsim kış oldu amma bulutlar halâ gelmez,
Kurumuş toprak gibi hasret çeker yanarım.
Dökülür gözyaşlarım o yar kapımı çalmaz,
Her gördüğüm rüyada nazlı yâri anarım.

Baharlar hayli uzak, poyraz üşütür teni.
Kış aylarında özlem daha derinden vurur.
Habersiz kaldım yardan beklemek yorar beni,
İmkânsız aşka düşen sevda yelinde kurur.

Ziyan olur günlerim aşka hasret kaldıkça,
Yazık etme bizlere murat alsın bedenler.
Korkuları yen artık bana doğru geldikçe,
Mutlu olur bilesin bir can olup yatanlar.

Macit sözünde durdu bir tekkede bekledi,
Bir adımda sen at ki seven kalpler bir olsun.
Soğuk, sıcak demedi günü güne ekledi,
Bahar mevsimlerinde kalbim sevginle dolsun.

Mehmet Macit
08.01.2014
Samsun