Gün paklanirken nurunda güneşin
Dağ uyanır gök uyanır
Nur; simana yansır ilkin
Huzmeler süzülür zülfün tellerinden
Gölge gölge düşer gönlüme
Kuş gerdanı kadar pak! perçemin...
Sonra bahar türküsü başlar
Kuşlar atlar ve pınar...
Ben beni bulduğumdan beri yahut Görklüye tutulduğumdan
Gönül bahar sadasına duçâr...
Asiye Özsoy
Kayıt Tarihi : 27.9.2020 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Asiye Özsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/27/baharda-sabahi-ve-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!