Baharda Ölüm Şiiri - Ayşegül Avcı

Korkmuyorum ölümün soğuk adından,
Bilirken kaçınılmaz son olduğunu,
Alnıma değerken ölümün soğuk nefesi,
Ne kışın kartaneleri düşsün toprağıma,
Ne yazın kızgın güneşi,
Sarmasın sonbaharın gazelleri,
Üstümdeki toprak gümbetini...
Değsin ağaçlar çiçek açarken,
Kırlar,gelincik,papatyalar giyerken,
Ölüm busesi alnıma,
İşte o zaman olur gönlümce ölüm,
Nasıl coşkuyla karşılarım kimbilir,
Beklediğim gibi baharı,
Sevinç dolar belki içime,
Belki de korkunun titremesi
Olsun... yine de baharda
Gönlümce olur ya ölümüm...