Baharda Güz Şarkısı Şiiri - Ruben Dario

Gençlik, bir hazine, kutsalmışçasına,
Gittin artık bir kere, dönmemek üzere!
Ağlamak istesem, ağlayamıyorum öyle ya…,
Ve ağlıyorum kimi zaman, istemesem de.

Çoğul idi göksel olan, o günlerde,
Öyküsü kalbimin böyledir.
Tatlı bir kız vardı, hem de
Bu dert dünyasında, keder.

Bakardı saf şafakmışçasına;
Güler, bir çiçekmişçesine.
Koyu saçları tamamıyla
Geceden ve acıdan örülme.

Ürkektim bir çocuk gibi ama.
Oldu o, doğal haliyle,
Benim kürkten aşkıma,
Herod ve Salome.

Gençlik, bir hazine, kutsalmışçasına,
Gittin artık bir kere, dönmemek üzere!
Ağlamak istesem, ağlayamıyorum öyle ya…,
Ve ağlıyorum kimi zaman, istemesem de.

Daha duyarlıydı bir diğeri,
Ve daha düşünceli ve daha
Pohpohlayıcı, ifade edici,
İnanmazdım böylesine rastladığıma,

Madem ki sürekli sevecenliğinde
Birleşiyordu şiddetli bir tutku;