Baharda Aşk Şiiri - Ahmet Kemal

BAHARDA AŞK

Kış uykusundan uyandı tabiat
Bahar geldi adını meledi kuzular
Isındı havalar tazelendi aşklar
Canlandı buruk bakışlar

Bütün haşyetiyle kâinat ortaya çıkıyor
Kendimi yüksek bir tepede yürürken görüyorum
Senden çok uzaklarda sürgün ülkesindeyim biliyorum
Ben yangınlar içinde yanıyor kül oluyorum

Çığlık çığlığa bir hayat başlıyor
Kuşkular korkular sevinçler karışıyor birbirine
Seni sevdiğimi kimse bilmiyor
İçimdeki ateş bir türlü sönmüyor

Derin bir uykudan uyanıyorum
Aşksız geçen günlerime yanıyorum
Sevince dünya bir başka oluyor
Aşk bir ateştir tutmayın deniyor

Bahar gelince kuşlar bir başka ötüyor
Belli ki onlarda aşka düşüyor
Kim bilir minicik yüreklerinde ne alevler yükseliyor
Canlıların dünyasında yeni bir hayat başlıyor