Bu akşam başka bir hüzün var içimde.
Ayrılık saati gelmiş çatmış, bir veda busesinin esiriyim.
Yalnızlık almış beni benden,atmış bir kör kuyuya.
Dostlar bir bir uzaklaşmış benden,yağmurlar sırt çevirmiş,
Kuşlar uğramaz olmuş gönül bahçeme.
Ben ben değilim artık, suya akseden gölgem farklı.
Bana uzanan eller,uzatılan çiçekler,yapılan tebessümler,
Bakan gözler bile farklı.
Gençlik yıllarım eridi gitti,artık sonbahar rüzgarı sallıyor
Bir yaprak gibi bu bedeni.
Ve zaman akıp gidiyor,alıp götürüyor o güzelim yılları.
Her anı bir yaprak gibi düşüyor dallardan.
Her ümit bir uçurtma misali ipini koparıp kayboluyor semada.
Ve ömür; bir baharın sona erişi gibi eriyip gidiyor,
Bahara veda ediyor,demir alıyor limandan.
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Sağlam](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/12/bahara-veda-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!