Sesin duyulmuyor eskisi gibi.
Esir alamıyor fotoğraftaki gülüşün.
Silindi yüzün, göz kapaklarımdan.
Eskiler bile eskidiler, eksildiler birer birer.
Adını oluşturmakla yükümlü harfler küsmüştü bir kere.
Onlar bile bölündü, basit cümlelerde görüldü.
Şimdi baharın ilk seherinde kokun doluyor hücrelerime.
Hatırda olmayan birçok şey ilk kez beliriyor zihnimde.
Tabii unutulmak üzere.
Yoksa ne keyfi kalırdı aldığım nefesin,
Bahara duyduğum hevesin.
İyiki sevmişiz ve şükürler olsun bitmişiz.
Kayıt Tarihi : 25.2.2011 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!