Sana bir fotoğraf bırakıyorum.
Yüzümün yarısını sildiler.
Avuçlarımı açıp da görme tırnak izlerini. Günlüklerimi okumadan yak ki; nasıl dayandın? cümlesi kendini bir halt sanmasın.
Dayandım anne.
İçimdeki küheylanları kalplerinden
vurdular da çıtımı çıkarmadım.
Sözlere dayandım, sessizliğe dayandım, sorulara dayandım; cevaplara dayandım. Dayandığım her şey yıkıpta geçti.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta