Sana bir fotoğraf bırakıyorum.
Yüzümün yarısını sildiler.
Avuçlarımı açıp da görme tırnak izlerini. Günlüklerimi okumadan yak ki; nasıl dayandın? cümlesi kendini bir halt sanmasın.
Dayandım anne.
İçimdeki küheylanları kalplerinden
vurdular da çıtımı çıkarmadım.
Sözlere dayandım, sessizliğe dayandım, sorulara dayandım; cevaplara dayandım. Dayandığım her şey yıkıpta geçti.
Oysa bir babam olsun isterdim.
Baktı mı ciğerimi gören.
Ellerimi sıkıca tutup da,”korkma ben varım”
diyen.
Dağlarıma kar yağmazdı,
memleketimin dağlarına benzerdi.
Çiçekler açardı.
Sana papatyalar da toplayamam beni affet.
Mayıslarımı eski avlulara gömdüler.
Sahi bahara kaç asır var?
Seçil Oğuz
Kayıt Tarihi : 8.2.2019 02:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçil Oğuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/08/bahara-kac-asir-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!