Bak gördün mü,
bahar gözüne sürme çekmiş kaçıyor.
yüreğine cennet tohumlu ahu ağacını almış
ellerinde engerek düşlerini saklıyor.
bak gördün mü,
bir sevdiği var onun,
ona doğru uzatıyor
onunla paylaşıyor hallerini...
ey kıskandığım çiçeklerin mevsimi
ey ruhuma neş'e saçan ilk bahar!
bize yok mu nimetlendiğin nimetlerle nimetlenmek
neden bütün aşklarım seninle başlamasın
seninle tükenmesin,
ey mevsimlerin efendisi...
sen huzurunla hep bir numarasın
bense varlığında kendimi kaybetmiş bir zavallı
sen varsan aşk var nefret var
sen varsan duygu var oluş ve yok oluş var
sen varsan
Kayıt Tarihi : 12.9.2004 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!