Bahara Dönsün Artık Şiiri - Atik Acar

Hadi çıkıp da ses ver uzaklardan bir yerden,
Özenle baktığın, kadife saçlarından bir tel getir bana,
Gözlerim hep seni arar ufukta, ruhum geceleri yasta,
Kırmaya kıyamadığım gönlünden, kırmızı bir gül getir bana.
Yaralarım kabuk tuttu bu defa, ne olur soyup da kanatma,
Hasret kokan bakışlarıma bakıp da, sinemi derin derin oyma,
Kurduğum bu güzel hayali bir defa olsun yarıda koyma,
Beyaz gelincikler getireyim,yanaklarından bir buse ver bana.
Aylardır öyle çok özledim sesini, nefesini, her şeyini,
O güzel sözlerin yakıyordu içimi ,deli ediyordu beni,
Sarmalayan kollarınla,sıcacık sineme bir kez koy ellerini,
Yanık Kahve’lerden kokunu taşıyan bir yel getir bana.
Artık gözlerim kurusun, bir damla da olsa akmasın yaşım,
Sürekli beklemekten kurtulsun bu dumanlı,dertli başım,
Bahara dönsün artık, ne olur sonbaharım, yazım, kışım,
Kurumuş topraklara can veren Kaynaklar’dan su getir bana.