Bahara doğru koşarken zaman
Ak saçlı dağları yalıyor
Son fırtınanın kara bulutları.
Yalnızca sesi duyuluyor
Alaca karanlıkta yorgun rüzgarların…
Cehennemi anımsatıyor,
Gecelerin ayazında kayan yıldızların
Kan renginde ateşten şelalesi!
Kaybolup gidiyor
Uykuya dalan karanlık evrenin
Kabuslarla dolu rüyasında
Dolu dizgin koşarken kıyamete…
İrkiliyor yedi bin yıllık çınar,
Tarihin hafızasının silindiğini gördükçe…
Gecenin en karanlık vaktindeyken,
Zamanı sabaha aralayan şafağın,
Güneşin doğuşunu müjdelemesini bekliyor;
Yeniden yaşama başlamak için
Yağmurlu bir bahar sabahında
Uyanarak…
Kayıt Tarihi : 2.3.2016 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!