Bahara Doğru Şiiri - İlyas Doğan

Dağlara bahar erişti yine.
Sevgiyle dolup taştı sevenler.
Göz göze bakanlar,
İlan etti sevgilerini gelincik tarlalarında.
Kızararak, yüz yüze gelerek.
Yine ben miyim
Bu ıssız gecenin kıyısında ağlayan?
Ben miyim
Delirten bahara uzaktan bakan?
Ey nimetleri ekmek, su kadar bol olan dünya!
Hani çiçeklerin umut olurdu sevdalara!
Sen de mi zulüm postunu aldın sırtına?
Umursamaz tavrını kimden aldın?
Oysa dizelerim papatyalarına,
Kelebeklerine, badem çiçeklerine
Ne çok yataklık yaptı.
Bu muydu bolluğun,
Eriyen karların, çağlayan suların?
En güzel dizerim kahrolurken iklimlerinde,
Nice aşkları yakıp kül eyledin.
Yakmak sana mahsus…
Sevmek benim nefesim…

[ Pervari – 2003 ]